Louise Went
Louise Went (1865 – 1951) was een pionier op het gebied van volkshuisvesting en maatschappelijk werk. Ze was de eerste woningopzichteres in Nederland en medeoprichtster van de Vereeniging van Woonopzichteressen. Velen van hun werden opgeleid in de School voor maatschappelijk werk, de eerste in de wereld, waarvan Louise Went de medeoprichtster was.
Ze leerde Jan Ernst van der Pek kennen bij het bouwproject aan de Lindengracht en de Goudsbloemstraat in Amsterdam. Dat werd opgezet met geld van dr. C.W. Janssen die dat verdiend had met een handelsonderneming op Sumatra, waar hij overigens betere medische en sociale voorzieningen voor zijn arbeiders nastreefde.Het project werd voorbereid door: Jan Kruseman, Arnold Kerdijk, Hélene Mercier, Louise Went en architect Jan Ernst van der Pek.
Na de vooltooiing van de bouw werd Louise Went daar woningopzichteres, actief in het bevorderen van de ontwikkeling van de moeders en de kinderen in het huizenblok. Van der Pek kwam er regelmatig terug. Samen organiseerden ze uitstapjes voor de kinderen. Wat iedereen om hun heen al jaren verwachtte, gebeurde. Ze trouwden in 1907.
In zijn ontwerpen van volkswoningbouw en bijvoorbeeld ook in de opzet van het Amsterdamsch Tehuis voor Arbeiders (1915) zijn de invloeden van Louise Went duidelijk aanwijsbaar. Zij wist door haar huisbezoeken wat de mensen nodig hadden. Alleenstaande mannen konden alleen terecht bij eenvoudige overvolle pensions of woonden als kostganger op een kamertje in bij een gezin dat daarmee het gezinsinkomen vergrootte. Veel alleenstaanden verbleven in feitelijk onbewoonbare kelders en zolders. In het nieuwe tehuis kregen ze in een van de 330 eenpersoons kamers een wasbak met stromend water en aansluiting op het riool. Op elke verdieping waren douche- en kuip- en ook warme voetbaden, de eerste tegen betaling, de laatste kosteloos. Verder waren er: een eetzaal, een koffiezaal, een conversatiezaal, een leeszaal en een schrijfzaal. Die waren enkel voor de bewoners of een logeergast die kort in een van de logeerkamers verbleef.
Na het overlijden van Van der Pek in 1919 bleef Louise (mevrouw Van der Pek – Went) tot op hoge leeftijd actief.